Saturday, March 24, 2018

Chaos Monkeys - Antonio García Martinez

സിലിക്കൺ വാലിയിൽ നിന്ന്, ചെറിയ തോതിൽ തുടങ്ങി വളർന്ന് വന്ന്  ലോകം തന്നെ കീഴടക്കിയ പല കമ്പനികളുടെയും കഥകൾ പലപ്പോഴായി നമ്മൾ കേൾക്കാറുണ്ട്. ഫേസ്ബുക്ക്, ട്വിറ്റർ, AirBnB, WhatsApp, Instagram തുടങ്ങി എണ്ണിയാൽ തീരാത്തത്രേം വിജയഗാഥകൾ. വിജയിക്കുന്നവർ എഴുതുന്നതാണ് ചരിത്രം എന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ, എവിടെയും എത്താതെ പോകുന്ന കമ്പനികളെ പറ്റിയോ അല്ലെങ്കിൽ ജയിച്ചവരുടെ  വിജയത്തിനു പിന്നിലെ കള്ളക്കളികളെക്കുറിച്ചോ ആരും  ഒന്നും പറയാറില്ല. അവിടെയാണ്  Antonio García Martinez എന്ന Startup Enterpreneur  വ്യത്യസ്തനാവുന്നത്. 
Past is what we owe to the Future എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന Antonio എഴുതിയ Chaos Monkeys: Obscene Fortune and Random Failure in Silicon Valley
എന്ന പുസ്തകം വായിക്കേണ്ടതും ആ ഒറ്റകാരണം കൊണ്ടുതന്നെ.

ആദ്യം ഗ്രന്ഥകാരനെപറ്റി:  UC Berkeley യിൽ ഫിസിക്സിൽ പി എഛ് ഡി ചെയ്യുന്നതിനിടയിലാണ് Antonio ക്ക് ഗോൾഡ്മാൻ സാക്സിന്റെ ട്രേഡിംഗ് ഡെസ്കിൽ ജോലി കിട്ടുന്നത്. ഫിസിക്സൊക്കെ തട്ടിൻപുറത്ത് വെച്ച് നേരെ ന്യൂയോർക്കിലേക്ക്. കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം അവിടെ നിന്ന് രാജിവെച്ച് ഒരു Online advertisement സ്റ്റാർട്ടപ്പിൽ ചേരുന്നു. അധികം താമസിയാതെ അതും വിട്ട് സ്വന്തമായി ഒരു സ്റ്റാർട്ടപ്പ് തുടങ്ങുന്നു. പ്രശസ്തമായ Y Combinator വഴി ഫണ്ട് ശേഖരിച്ച് തുടങ്ങിയ ഈ കമ്പനി കുറച്ച് നാളുകൾക്ക് ശേഷം 10 മില്ല്യൺ ഡോളറിന് ട്വിറ്ററിന് വിറ്റു. അതിനുശേഷം ഫേസ്ബുക്കിലെ Ads division ൽ പ്രൊഡക്റ്റ് മാനേജറായി 2 വർഷം ജോലി ചെയ്ത്, അവിടെ നിന്നും രാജിവെച്ചു. ഇപ്പോൾ തന്റെ ചെറിയ കപ്പലിൽ ലോകം ചുറ്റുന്നു!
ഇനി പുസ്തകത്തിലേക്ക് -  
ഒരു പുസ്തകത്തിന്- അതും ആത്മകഥക്ക്-  Chaos Monkey എന്ന പേര് വളരെ രസകരമായി തോന്നി. നെറ്റ്ഫ്ലിക്സ് എന്ന വീഡിയോ ഷെയറിംഗ്/ Streaming കമ്പനി അവരുടെ സെർവറുകളും മറ്റും ടെസ്റ്റ് ചെയ്യാൻ ഉണ്ടാക്കിയ ഒരു സോഫ്റ്റ്വെയർ ആണ് Chaos Monkey. ഒരു സെർവർ റൂമിൽ കുറെ കുരങ്ങന്മാരെ കയറ്റി വിട്ടാൽ എന്ത് ചെയ്യും- കുറച്ചെണ്ണം വയറുകൾ പിടിച്ച് വലിക്കും, കയ്യിൽ കിട്ടിയ കമ്പ്യൂട്ടറൊക്കെ എറിഞ്ഞ് പൊട്ടിക്കും അങ്ങനെ ഒരു തീർത്തും random ആയ ഒരു കലാപം അവിടെ നടക്കും. അങ്ങനെയുള്ള ഒരു ചുറ്റുപാടിൽ, കമ്പനിയുടെ സിസ്റ്റം എങ്ങനെ വർക്ക് ചെയ്യും എന്ന് ടെസ്റ്റ് ചെയ്യുന്ന ഒരു സോഫ്റ്റ്വെയർ ആണ്  Chaos Monkey . നമ്മുടെ സമൂഹത്തിലെ ഒരു തരം Chaos Monkey ആണ് താനടക്കമുള്ള ടെക്നോളജി സ്റ്റാർട്ടപ്പുകൾ എന്ന് പറഞ്ഞാണ് അദ്ദേഹം തന്റെ പുസ്തകം തുടങ്ങുന്നത്. 
പ്രധാനമായും ഈ പുസ്തകത്തിന് രണ്ട് ഭാഗങ്ങളാണുള്ളത്.  സ്റ്റാർട്ടപ്പ് കമ്പനികളുടെയും വെൻച്വർ കാപിറ്റലിസ്റ്റുകളുടെയും(വീ സി)  ഉള്ളുകള്ളികൾ തുറന്ന് കാണിക്കുന്ന  ആദ്യഭാഗം.  വീസിമാർ എന്നാൽ സാധാരണ ഗതിയിൽ കൈയിൽ ഇഷ്ടം പോലെ കാശുള്ള, പക്ഷെ സമയമോ, ടെക്നോളജിയെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരമോ ഇല്ലാത്തവരാണ്.  ഒട്ടും കാശ് കൈയിലില്ലാത്ത , പക്ഷെ സമയവും ടെക്നോളജിയും ഇഷ്ടം പോലെ കൈമുതലായുള്ളവരാണ് സ്റ്റാർട്ടപ്പിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന എഞ്ചിനീയർമാർ. ഇവരുടെ രണ്ട് പേരുടെയും കാശ്, സമയം, ടെക്നോളജി എന്നിവ  അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും വളരെ വിദഗ്ദമായി ട്രേഡ്  ചെയ്യുന്ന ഒരാൾക്കേ ഒരു സ്റ്റാർട്ടപ്പ് കമ്പനി ഉയർത്തിക്കൊണ്ട് വരാൻ പറ്റൂ എന്ന് അന്റോണിയോ പറയുന്നു. ഒരുപാട് നേരിട്ടുള്ള അനുഭവങ്ങൾ ഉദാഹരണങ്ങളായി നിരത്തി അദ്ദേഹം അത് സമർത്ഥിക്കുന്നു. തന്റെ കമ്പനിയുടെ ആദ്യകാലത്ത്, അത് തകർക്കാൻ വേണ്ടി, മുന്നേ ജോലി ചെയ്ത കമ്പനി കേസ് കൊടുക്കുന്നതും, അതിനെ പല കള്ളക്കളികളിലൂടെയും എതിർത്ത് തോൽപ്പിക്കുന്നതും ഇതിൽ വായിക്കാം. 

രണ്ടാം ഭാഗം ഫേസ്ബുക്കിലെ പ്രൊഡക്റ്റ് മാനേജർ ആയിട്ടുള്ള  കാലഘട്ടത്തിന്റെ വിവരണമാണ്. Facebook ഷെയർ മാർകറ്റിൽ ലിസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നതിനു തൊട്ട് മുൻപും ശേഷവുമായ 2 വർഷങ്ങൾ. Corporate ജീവിതങ്ങളെ അടുത്തറിയുന്നത് കൊണ്ടും, ടെക്നോളജിയുമായി സ്നേഹത്തിലായതുകൊണ്ടുമായിരിക്കണം, ഈ രണ്ടാം ഭാഗമാണ് എന്നെ വല്ലാതെ ആകർഷിച്ചത്.  ഫേസ്ബുക്കിലെ Advertisement Target ടീമിന്റെ പ്രൊഡക്ട് മാനേജറായിട്ടാണ് അന്റോണിയോ ചേരുന്നത്. നമ്മൾ ഓരോരുത്തരും കൊടുക്കുന്ന ഡാറ്റ (ഫേസ് ബുക്ക് പ്രൊഫൈലിൽ ആയാലും, പുറത്ത് ഇന്റെർനെറ്റിൽ എവിടെയായാലും), എങ്ങനെയാണ് കമ്പനികൾ കാശായി മാറ്റുന്നത് എന്ന് ഈ പുസ്തകം വായിച്ചാൽ മനസ്സിലാവും.  The Narcissism of Privacy  എന്ന ഒരു അദ്ധ്യായം ഉണ്ട് ഇതിൽ ( ആ പേര് എനിക്ക് ക്ഷ പിടിച്ചൂ! ). ഡാറ്റാ പ്രൈവസി എന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടിയെത്തുന്നത്, നമ്മടെ പേര്, ഫോൺ നമ്പർ, അഡ്രസ്, കുടുംബത്തിലുള്ളവരുടെ ഡിറ്റെയിൽസ് എന്നിവയൊക്കെയല്ലേ. താനറിയാതെ ആരും ഇതൊന്നും കാണരുത്, തന്റെ സമ്മതമില്ലാതെ ഇതൊന്നും ഉപയോഗിക്കരുത് എന്നൊക്കെയാണ് സോഷ്യൽ മീഡിയാ ഡാറ്റാ പ്രൈവസിയിൽ മിക്കവാറും എല്ലാരും ചിന്തിക്കുന്നതും ആഗ്രഹിക്കുന്നതും. എന്നാൽ  നിങ്ങളുടെ ഈ ഡാറ്റയിൽ സോഷ്യൽ മീഡിയാ കമ്പനികൾക്കൊന്നും യാതൊരു താത്പര്യവുമില്ല എന്നതാണ് സത്യം. അവർക്ക് വേണ്ടത് വേറെ ചില കാര്യങ്ങളാണ്. നിങ്ങൾ ആഴ്ചയിൽ എത്രതവണ ഹോട്ടലിൽ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പോകുന്നു,  ഏത് ഹോട്ടലിലാണ് സാധാരണ പോകാറ് (Checked into Kuttappayi Restaurant type posts…), എത്രതവണ വിദേശയാത്ര ചെയ്യുന്നു, ഏത് കമ്പനിയുടെ  ഷൂവാണ് നിങ്ങൾ ഇഷ്ടപ്പെട്ടുന്ന് പറഞ്ഞ് പോസ്റ്റിയത്, നിങ്ങൾ ഏതൊക്കെ  ആമസോണിലോ ഫ്ലിപ്കാർട്ടിലോ പോയി ഏതൊക്കെ ഉത്പന്നങ്ങളാണ് ഷോപ്പിംഗ് കാർട്ടിലേക്ക് ഇട്ടത്   ഈ വിവരങ്ങളൊക്കെയാണ് കമ്പനികൾക്ക് വേണ്ടത്. അതിനെയാണ് അവർക്ക് വിറ്റ് കാശാക്കാൻ എളുപ്പം. അതെങ്ങിനെ ചെയ്യുന്നു എന്ന്  ഒരു  ഏകദേശ ധാരണയുണ്ടാക്കാൻ ഈ പുസ്തകത്തിലെ രണ്ടാം ഭാഗം വായിച്ചാൽ മതിയാവും ! ഇത് കൂടാതെ ഓൺലൈനിലും അല്ലാതെയും നടക്കുന്ന micro targetted advertisement നെക്കുറിച്ചുള്ള  ആകർഷകമായ ഒരുൾകാഴ്ച നൽകാനും ഈ പുസ്തകം നിങ്ങളെ സഹായിക്കും.


ടെക്നോളജിയെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന, പക്ഷെ സാധാരണക്കാരായ വായനക്കാർക്ക് വേണ്ടി എഴുതിയ ഒരു പുസ്തകമാണിത്. പ്രത്യേകിച്ചും പ്രൈവസിയുടെ പേരിൽ ഫേസ്ബുക്കിനെ എല്ലാവരും പഴിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഈ സമയത്ത്,  പറ്റുമെങ്കിൽ വായിക്കൂ. 

അലർട്ട്- പുസ്തകത്തിലെ പല ഉദാഹരണങ്ങളും എ സർട്ടിഫികറ്റ് വാങ്ങിത്തരുന്ന ടൈപ്പ് ആയതുകൊണ്ട്, കുട്ടികൾക്ക് വായിക്കാൻ പറ്റുന്നതല്ല എന്നാണ് എന്റെ തോന്നൽ! 
 

No comments: